Dag 14 op mijn Camino, in de buurt van San Vicente de la Barquera. Rond de middag voelde ik een vervelende wrijving aan mijn teen. Ik zat met knopen in mijn hoofd en in mijn buik en ik had geen zin om te stoppen om mijn sokken uit te doen… ‘s Avonds zag ik het resultaat van dat koppig zijn: een vervelende bloedblaar. Blaar opengeprikt met steriele naald. Sindsdien heb ik elke ochtend en avond iso-betadine gel op mijn teen gedaan, gedurende meer dan een week.
Een halve dag niet luisteren naar je lichaam kan je 10 dagen last kosten. Dat is je stoerheid maal twintig! Deze les kwam erg direct en zonder enige ruimte voor interpretatie.

Quote: Het is niet de berg die gaat beklimmen die je zal klein krijgen. Het is de kiezel in je schoen. (Mohammad Ali)

Ook in het leven buiten de Camino heb ik diezelfde fout gemaakt. Maar daar is het signaal veel minder goed hoorbaar. Die signalen kon ik bovendien ook veel langer negeren. Jaren lang zelfs… Sneller vermoeid, humeurig, verminderde concentratie, geen plezier meer in wat ik deed, vaker een glas wijn nodig om tot rust te komen… Spijtig genoeg is de consequentie van dat negeren ook vele malen groter. Een jaar geleden nam ik afscheid van mijn werk, maar de inwendige schade die jarenlang werd opgebouwd is nog steeds niet hersteld…

Als je iets voelt schuren, stop dan onmiddellijk om jezelf te verzorgen.

Tekst door:Pippin Wellhead