De apostel Jacobus, een van de 12 apostelen was naar Spanje gereisd om daar het geloof te verkondigen, de legende zegt dat het succes uitbleef, waarop de apostel naar Jeruzalem terugkeerde. Na zijn onthoofding  door Herodes, legden 2 leerlingen zijn lichaam in een bootje en stapten mee in. Door een engel geleid, dreef het bootje van Palestina helemaal naar Galicië aan de monding van de rivier de Ulla. Daar botste het op een steen en kwam het tot stilstand. De leerlingen zochten een begraafplaats die ze landinwaarts vonden. Later werd dit overwoekerd door dicht struikgewas. Inmiddels gingen eeuwen voorbij, in het jaar 813 ontdekt men het graf door Theodomirus, bisschop van Iria Flavia. Sint-Jacob heette voortaan San Tiago, Santiago. Zijn graf werd de kern van een der religieuze hoofdsteden van de westerse wereld.

Gedurende de middeleeuwen was dit een van de drie belangrijkste christelijke bedevaarten die men kon ondernemen. Het was alleen deze bedevaarten naar Rome, Jeruzalem en naar Santiago de Compostela, waarin een persoon zich kan bevrijden uit de boetedoening

Pelgrim = komt van het Latijnse “peregrinus” en betekent “zwerver, buitenstaander, vreemde”. De pelgrims naar Santiago hadden een concreet doel: ze wilden het graf van de apostel Jacobus bezoeken. Als aandenken brachten ze een schelp mee naar huis. Inmiddels is de schelp het universele symbool geworden van het pelgrimeren. De middeleeuwse pelgrims hadden verschillende redenen om op pelgrimstocht te gaan :

• velen gingen uit devotie,
• nog meer deden het omdat ze er strafrechtelijk toe verplicht werden, als boete voor een misdrijf.
• ook waren er beroepsbedevaarders, deze gingen tegen betaling, als plaatsvervangers voor mensen die zelf niet wensten of konden gaan of om een testamentaire beslissing uit te voeren.

Devotie was een motief maar ook vooral nieuwsgierige belangstelling voor het onbekende, dit bleek uit reisdagboeken. Op de grens van de Nieuwe Tijd wordt de pelgrim een reiziger en zelfs een toerist !

In de Middeleeuwen, het hele idee was om aan te komen in de heilige stad Santiago de Compostela, en je begon aan uw eigen voordeur; er was geen officiële “starting point”. Omdat het veiliger voor mensen was om samen te lopen werden er gemeenschappelijke routes opgericht, en veel van de paden door andere Europese landen geconvergeerde in St. Jean Pied de Port aan de voet van de Pyreneeën.

Maar wat als je leefde in Engeland ? Of Portugal ? Of Madrid ? Het zou toch geen zin hebben om te reizen naar Frankrijk om uw pelgrimstocht daar beginnen. Veel kleinere routes werden opgericht door pelgrims, bv de Camino Portugués, reist noordwaarts via Portugal. Terwijl de Camino Inglés verzorgd de Engels pelgrims die aan de noordkust aankwamen per boot. Vandaag de dag, trekt de Franse Route steeds meer toeristen, veel wandelaars beginnen om deze redenen meer de secundaire wegen te herontdekken zoals bv de Camino Spiritual.